دزدگیر منزل

دزدگیر منزل، یک سیستم ضد سرقت منزل می‌باشد که به وسیله سنسورهای مختلف و با امکانات متفاوتی صاحب خانه را از خطر سرقت مطلع می‌سازد. دزدگیر ساختمان نه تنها به عنوان دزدگیر منزل استفاده می‌شود بلکه برای مکان‌های عمومی و مهمی همچون ادارات و فروشگاه‌ها هم کاربرد دارد. دزدگیر ساختمان به شکل‌های مختلفی نظیر دزدگیر ساده مبتنی بر آژیر و هشدار محلی، دزدگیر اماکن با سیستم آلارم و دزدگیر اماکن با تلفن‌کننده سیمکارتی در بازار موجود است. دزدگیر اماکن از طریق تلفن ثابت هم امکان فعال‌سازی شماره‌های ضروری را دارد اما نکته قابل توجه این است که در صورت قطع شدن سیم‌های تلفن، سرویس‌دهی آنها متوقف می‌شود. بنابراین دزدگیرهای اماکن که از نوع سیم کارتی می باشند قابل اعتمادتر هستند.

ویژگی‌های دزدگیر منزل

انواع دزدگیر ساختمان بر اساس کاری که از آنها توقع داریم، دارای ویژگی‌های متنوعی می‌باشند. مثلا دزدگیر ساختمان بدون سیستم هشدار دهنده، فقط کار نظارت و کنترل محیط را به عهده دارند. سیستم‌های پیشرفته مجهز به نمایشگر تصویر و قابلیت ضبط صدا هستند. معمولا یک یا چند سنسور در دزدگیر اماکن تعبیه می‌شود تا کار شناسایی و تشخیص یک ورود غیر مجاز را انجام دهد و یک سیستم هشدار درآن‌ها تعبیه شده تا صاحبان یا مسئولین را مطلع کند. یک دزدگیر ساختمان معمولا از اجزای زیر تشکیل شده:

• واحد کنترل ساختمان یا کنترل پنل

• حسگر یا سنسور

• تجهیزات هشداردهنده

• اتصالات داخلی

• تجهیزات امنیتی

اصلی‌ترین قسمت در دزدگیر ساختمان بخش کنترل پنل یا مرکز کنترل دزدگیر می‌باشد. در این قسمت، سیگنال‌های ورودی و داده‌های مورد نیاز مورد پردازش قرار می‌گیرند. نوع داده‌ها با توجه به نوع سنسورهای به کار رفته متفاوت است و ممکن است از نوع ارتعاش، صوت یا مانیتورینگ حرکت باشد. تجهیزات هشداردهنده، کار اطلاع‌رسانی هر فعالیت مشکوک را به صاحبان ساختمان و یا افراد مربوطه به عهده دارند. بعضی از این تجهیزات فقط آژیر پخش می‌کنند و بعضی دیگر به گونه‌ای طراحی شده‌اند که در هنگام ضرورت با شماره‌های ذخیره شده در حافظه تماس می‌گیرند. تجهیزات امنیتی شامل نورافکن دوربین مداربسته و لیزها می‌باشند که حرکات مشکوک را تشخیص می‌دهند.